Νηστικοί διασχίσαμε την έρημο της Αγάπης
Στεγνοί και άνυδροι /δεν ποτίσαμε ούτε μ' ένα δάκρυ/ τη γη της Επαγγελίας.
Στον κήπο της Γεσθημανή/ πρόθυμα παραδώσαμε εαυτόν και αλλήλους /μ' ένα φιλί προδοσίας.
Το σώμα είναι ο ναός του 'Ερωτα
Οταν το πάθος καιώμενη βάτος/ αναγαλιάζει και φλέγεται /απο τα πέρατα της γης/ μήνυμα φτάνει μέγα.
Ενα αντίδωρο ήταν πάντα ο 'Ερωτας /στα χείλη των πιστών.
Μα τόσο λίγοι οι μυημένοι ...(Μαρία Λαμπράκη)
